Anti-rokenlobby al jarenlang op verkeerde pad
De anti-rokenlobby heeft nieuwe moed geput uit een deelname van de PvdA aan het nieuwe kabinet. De acties volgen elkaar op. En steeds weer pleiten ze voor eenzelfde soort maatregelen: ingrepen die de roker onder druk zetten om (met behulp van farmaceutische afkickmiddelen) met zijn, in hun ogen, verfoeilijke gewoonte te stoppen.
Sociale, economische en emotionele schade
Wat ze vooral niet bepleiten zijn maatregelen die rokers een uitweg bieden om de kwalijke gevolgen van hun rookgedrag te beperken en die veel minder sociale, economische en emotionele schade veroorzaken dan maatregelen als rookverboden en belastingverhogingen. In het Engels heet dit ‘harm reduction’. Daarbij kan men denken aan het promoten van e-sigaretten en snus en van de ontwikkeling van veiliger sigaretten. Van e-sigaretten en snus is bekend dat ze rokers een veiliger uitweg bieden en vaak zelfs een betere hulp zijn bij het stoppen dan het gebruik van de klassieke nicotinepleisters, -kauwgum of, nog erger en soms zelfs gevaarlijker, anti-depressiva als Zyban en Chantix/Champix.
In tegendeel: de Europese Commissie probeert juist deze middelen in Europa te verbieden via de laatste voorstellen. Hetzelfde probeert de WHO via de FCTC, waarin deze organisatie nauw samenwerkt met de farmaceutische nicotineindustrie, zoals Pfizer.
Belangenverstrengeling
Dit riekt naar belangenverstrengeling. Het lijkt daarom niet toevallig dat de anti-rokenlobby, inclusief EC, WHO en diverse nationaal en internationaal opererende NGO’s, op het gebied van tabaksbeleid constant voorstellen bepleit die de farmaceutische industrie in de kaart speelt.
Ook binnen de Nederlandse anti-rokenlobby zijn de financiële banden tussen gezondheidsexperts en farmaceuten zeer nauw. Negen van de tien leden van de commissie uit de Gezondheidsraad, die in 2004 een rapport uitbracht over meeroken, hadden, volgens een onderzoeksjournalistiek artikel in HP/De Tijd in die periode, banden met de farmaceutische industrie. Dat geldt ook voor veel van de experts (zelfs bij het RIVM) die we dagelijks in de media over rookbeleid horen spreken en die altijd weer dezelfde soorten maatregelen voorstellen hoewel de effectiviteit van de door hun voorgestelde maatregelen twijfelachtig is. Die effectiviteit wordt immers zo goed als nooit objectief gemeten en als er cijfers zijn komen ze uit de anti-rokenlobby zelf.
De anti-tabaksindustrie is inmiddels wereldwijd uitgegroeid tot één van de belangrijkste frontgroepen voor de farmaceutische industrie. Het wordt tijd dat de politiek zich gaat buigen over het reilen en zeilen van de anti-tabakslobby en hun hechte banden met de farmaceutische nicotinemakers.
