De contacten van Laurentien
Joop Bouma stort zich in Trouw ditmaal op de contacten die Laurentien Brinkhorst in haar tijd bij Philip Morris onderhield. Volgens dit uitgebreide verhaal hield zij zich uitvoerig bezig met de meeroken-discussie, waar PM volop in de clinch lag met de Wereld Gezondheids Organisatie (WHO).
Joop Bouma laat echter wel een paar belangrijke inhoudelijke feiten weg uit
dit verhaal:
PM verzette zich in die tijd uit alle macht tegen de sterk politiek getinte wil van de WHO om koste wat het kost aan te tonen dat meeroken gevaarlijk was. De fabrikant deed dit onder andere door te trachten (broodnodige) interpretatieregels voor epidemiologisch onderzoek te formuleren, een actie die de WHO erg onwelkom was. In dat geval zou immers blijken dat de meeroken-onderzoeken waar zij zich achter schaarden niet méér waard waren dan het papier waarop het geschreven was. De WHO verzet zich tot de dag van vandaag
daartegen zoals uit dit recente
artikel van de hand van WHO’s Tobacco Free Initiative (TFI) baas Derek Yach duidelijk blijkt. Forces International
vocht dit verhaal in December 2001 krachtig aan.
Blijkbaar was in die tijd aan PM ook nog onvoldoende duidelijk dat het grootste gedeelte van die onderzoeken
gefinancierd was door de farma-lobby, anders zouden ze dit met kracht tegen
de WHO ingezet kunnen hebben. In 1999 werd zelfs uit de TFI
jaarverslagen duidelijk dat zij voor meer dan zeventig procent door diezelfde farma lobby werden gefinancierd.
Joop’s verhaal is helaas toch weer het verhaal van de Good Guys en de Bad
Guys, waarbij hij de twijfelachtige rol van de WHO en de andere nicotineverstrekker op de markt onterecht niet vermeldt. Wat meer evenwichtiger berichtgeving zou een rasjournalist als Joop niet misstaan.
