Horecaclaim Europe een feit
Vandaag wordt er in zeven talen een persbericht over Europa uitgestrooid waarin de oprichting van Horecaclaim Europe wordt aangekondigd en de plannen van de organisatie worden uitgelegd.
Het unieke van deze organisatie is dat voor het eerst, via een privaat investeringsfonds, voldoende gelden beschikbaar komen om de anti-tabakslobby effectief te bestrijden. Het investeringsfond wordt momenteel nog gevuld via donaties van een 20-tal vermogende burgers, maar de verwachting is dat dit aantal zich nog aanzienlijk zal uitbreiden.
Doelstelling van de organisatie is primair om de schade die door rookverboden is en nog steeds wordt veroorzaakt te claimen bij degenen die voor die schade verantwoordelijk zijn: overheden en NGO’s die altijd voor rookverboden gepleit hebben.
De strijd tegen het rookverbod in de HoReCa gaat Europees : HorecaClaim Europe opgericht
Rookverbod voor de horeca zal in Europa geen stand houden …
Uit het onderzoek van diverse vooraanstaande grondwetspecialisten binnen Europa blijkt dat het rookverbod voor de horeca in Europa geen stand kan houden. “Dit is goed nieuws” aldus Frederick Matthaei die voorzitter is van Horecaclaim Nederland en Vice voorzitter van Horecaclaim België. Als initiatiefnemer van Horecaclaim Europe laat hij weten dat mede hierdoor de oprichting van Horecaclaim Europe meer dan gegrond is. “De statuten van Horecaclaim Europe zijn inmiddels getekend en het hoofdbestuur is gekozen”
Hoofdbestuur
Het hoofdbestuur bestaat naast Frederick Matthaei ook uit de heer Wiel Maessen, pur sang lobbyist van het eerste uur en sinds 1999 bezig met dit onderwerp. Ook is Maessen een van de organisatoren van het verzet tegen het rookverbod in Nederland (in Stichting KHO) en special advisor voor Horecaclaim Nederland en België. Maessen is ook voorzitter van Forces Nederland, president van Forces International en Board member van The International Coalition Against Prohibition (TICAP). Gezien het internationaal karakter neemt ook de heer Erik Beunckens (Afgevaardigd Bestuurder FedCaf Belgium) plaats in het bestuur. Erik Beunckens vecht met FedCaf Belgium, de nieuwe federatie van uitbaters van drankgelegenheden, het ondemocratische rookverbod aan dat in strijd is met de Grondwet en het Vrijhandelsrecht. Ook komt er een Raad van Toezicht, welke vergelijkbaar is met een Raad van Commissarissen.
Doelstelling
De doelstelling om het rookverbod voor de gehele horeca-sector tot afschaffing te brengen is slechts nog een kwestie van tijd, geld en de beste mensen op de juiste plaats.
Een veelheid van personen en belangenorganisaties voor de horeca binnen diverse Europese landen hebben via Forces International laten weten zich te willen aansluiten bij Horecaclaim Europe. De belangstelling is zodanig dat verwacht mag worden dat in een relatief kort tijdsbestek een sterk en breed front binnen Europa een feit zal zijn.
Privaat Investeringsfonds Horecaclaim
Via het “Private Investeringsfonds Horecaclaim” is er de beschikking over voldoende gelden en middelen voor de schadeclaimprocedure in Nederland, ingeval de Nederlandse Staat geen regeling wenst te treffen over een schadevergoeding aan de horeca. Er is inmiddels een professionele Claim Organisatie ontstaan . “De overheid trekt in conflicten met burgers meestal aan het langste eind omdat burgers de tijd noch de middelen hebben om de strijd succesvol aan te gaan. Wij hebben de middelen wel, en het is uitgesloten dat de overheid ons kan ‘uitroken’.
Komende maanden zal het Private Investeringsfonds Horecaclaim nog breder gemaakt worden om vanuit Horecaclaim Europe in elk land een horecaclaim organisatie op te richten, om waar nodig financiële ondersteuning te geven aangaande de strijd tegen het rookverbod in de horeca en de financiering van de procedures die nodig zijn binnen de diverse Europese landen en het dagvaarden van de Europese Unie. De investeerders in het fonds zijn allen zeer vermogende personen. Het investeringsfonds is niet openbaar, men kan enkel kapitaal plaatsen op basis van een uitnodiging. Elke investeerder die tot op heden is aangezocht is overgegaan tot een investering.
Naast het verkrijgen van een aantrekkelijk rendement vinden de investeerders het een goede zaak omdat men van mening is dat de overheden in de diverse landen een cultuur laten omvallen. Ook is men van mening dat het rookverbod voor de horeca-sector oneerlijk is naar al die hardwerkende ondernemers die men broodrooft. Het alles klopt gewoon niet ! Horecaondernemers moeten zélf kunnen bepalen of men roken wel of niet toestaat in de “eigen” horecazaak.
Al de investeerders in het fonds zijn van mening dat de overheid überhaupt vaker verantwoordelijkheid moet gaan nemen, ingeval blijkt dat bepaalde maatregelen – achteraf gezien – vergissingen waren en schade hebben veroorzaakt. Indien men in het bedrijfsleven onjuiste besluiten maakt en daardoor schade veroorzaakt dan dient men ook deze schade te vergoeden.
De meerookleugen aangaande passief roken Het rookverbod binnen Europa is tot stand gekomen omdat de overheden informatie van de antirokersorganisaties voor geloofwaardig hebben aangenomen. Vervolgens is er een “MEEROOKLEUGEN” tot stand gebracht om de publieke opinie te beïnvloeden. Er zijn tal van leugens gepubliceerd door de anti-rokersorganisaties. Men heeft verhalen verzonnen waarin men laat weten dat meeroken duizenden dodelijke slachtoffers per jaar maakt, echter is dit nimmer wetenschappelijk bewezen en nergens op gebaseerd. De leugens van die anti-rokersorganisaties zijn bovendien gefinancierd met subsidies en geld van de belastingbetaler en door massale kapitaalinjecties van de farmaceutische nicotine multi-nationals.
Gelukkig krijgt in Nederland de anti-rokersorganisatie Stivoro vanaf 2013 geen subsidie meer van volksgezondheidsminister Schippers. En dat besluit zegt genoeg ! De organisatie krijgt op dit moment nog 2,7 miljoen euro. Stivoro kreeg van Schippers te horen dat dit tot 2013 met de helft wordt teruggebracht. Het gaat tijd worden dat de vele functionarissen die bij Stivoro werken en een riant salaris genieten op kosten van de belastingbetaler, en slechts onzin verkopen teneinde de bevolking angst aan te praten, een serieuze baan gaan zoeken.
Er zijn géén wetenschappelijke bewijzen waaruit blijkt dat meeroken duizenden dodelijke slachtoffers per jaar maakt. De meerookleugen is één van de grootste fraudes op het gebied van volksgezondheid in de laatste decennia, opgestookt en gefinancierd door belangengroepen, waaronder de farmaceutische nicotinefabrikanten, anti-rokersorganisaties en een groot aantal wetenschappers. De (leugenachtige) informatie is dan ook – op basis van wetenschappelijk gegronde feiten – te weerleggen, en mogen binnen het juridisch kader geen draagvlak hebben om te komen tot een algemeen rookverbod uit het oogpunt van de gezondheidsredenering. Een nadere analyse van de onderzoeken leert ook dat in géén enkel geval op een wetenschappelijk verantwoorde wijze een verband tussen meeroken en longkanker viel aan te tonen. Er is geen enkel bewijs om aan te nemen dat meeroken ongezond is, laat staan dodelijk !!!! In een gedetailleerde analyse alsmede het complete onderzoeksrapport geeft De Wereldgezondheidsorganisatie (Engels: World Health Organization, WHO) zelf toe dat “geen” verband kon worden aangetoond. Onwelgevallig onderzoek dat aantoont dat er geen verband is tussen meeroken en longkanker of hart- en vaatziekten, zoals het grootste onderzoek op het gebied van meeroken ooit (Enstrom & Kabat – BMJ 2003), wordt door de anti-rokersorganisaties misbruikt via persoonlijke aanvallen op de onderzoekers en uitsluiting van hun uit de medische gemeenschap. Hierbij wordt geen enkel inhoudelijk wetenschappelijk argument gebruikt.
Vooraanstaande en internationaal hoog aangeschreven wetenschappers – die onafhankelijk zijn of na hun uitdiensttreding de waarheid durven spreken – hebben verklaringen afgelegd waaruit blijkt dat overheden en anti-rokersorganisaties de meerookleugen benutten voor bangmakerij van de bevolking en het tot stand brengen van een (algemeen) rookverbod.
Gebleken is dat een mens met een uurtje lopen in een dorpscentrum of drukke stad meer schadelijke stoffen moet inademen – door bijvoorbeeld de uitlaatgassen van motorvoertuigen – dan dat men een middag- en avondlang verblijft in een rookkroeg.
In de loop der jaren hebben vele onderzoeken plaatsgevonden rond de rokenproblematiek. Het overgrote deel daarvan is in de Verenigde Staten uitgevoerd, bekostigd door de farmaceutische industrie, de anti-rokenlobby, de overheid en indirect door de rokers zelf (Master Settlement Agreement, 1998). Nog steeds wordt naar deze onderzoeken verwezen wanneer de overheid of anti-rokersorganisaties de schade door meeroken aanhalen om maatregelen te treffen tegen het roken.
Daar er geen wetenschappelijk bewijs is dat meeroken schadelijk is mag en kan de overheid ook niet stellen dat personeel in de horeca beschermd dient te worden tegen het meeroken. En zelfs als passief roken (meeroken) écht gevaarlijk zou zijn, volgt daar niet uit dat het recht op een rookvrije werkplek op zijn plaats is. Dan zouden namelijk ook de beroepen van soldaat, oorlogscorrespondent, chauffeur en stratenmaker verboden moeten worden. Die werkzaamheden zijn namelijk allemaal slecht voor je gezondheid (je kan worden doodgeschoten, verongelukken of last van je rug krijgen). De reden dat we die beroepen niet verbieden, is omdat niemand verplicht is zich aan de bijbehorende gevaren bloot te stellen. Het staat iedereen vrij een minder gevaarlijk beroep te kiezen. Net zoals het iedereen vrij staat om alleen te werken bij een bedrijf dat hem een rookvrije werkplek aanbiedt.
De overheid heeft niet het recht om de burgers te beperken in hun keuzevrijheid. Elk individu/burger moet de vrijheid hebben om zelf te kunnen kiezen of men wel of niet wil werken in een rookvrije horeca, net zoals horeca-ondernemers zelf moeten kunnen bepalen of zij hun horeca-onderneming wel of niet rookvrij willen uitbaten.
