Steun voor betoog Rob Hoogland
Naar aanleiding van het emotionele commentaar (over de situatie in verzorgingstehuizen) van Rob Hoogland in de Telegraaf deze week, verschenen er gisteren een aantal ingezonden brieven van lezers die zich geheel konden vinden in het betoog van de columnist.
Problemen met rookverbod verpleeghuis
Ter bescherming van niet-rokers werd op 1 januari 1990 de tabakswet van kracht. Daarin werd bepaald dat er o.a. in openbare ruimten van overheidsgebouwen en gesubsidieerde insteffingen niet meer gerookt mocht worden. Er mocht echter wel een rokersruimte ingericht worden, op voorwaarde dat niet-rokers daarvan geen hinder konden ondervinden. Omdat er toch geen boetes geheven konden worden, werden die rookruimtes meestal niet ingericht en liet men in verpleeghuizen de bewoners overal roken. Patiënten en bezoekers die ziek werden van het ongewild meeroken, trokken massaal bij de overheid aan de bel. Daardoor werd begin dit jaar een nieuwe wet van kracht waarbij flinke boetes kunnen worden opgelegd aan instellingen die het
rookverbod overtreden.
Dertien jaar lang heeft men de tijd gehad een rokersruimte in te richten. Ik vind het asociaal als instellingen zoals het in de column van Rob Hoogland genoemde Alkmaarse verpleeghuis De Hout, daartoe in gebreke zijn gebleven. Nu wordt de patiënten het roken totaal verboden. Daarom ben ik het volkomen eens met Hoogland, die schrijft: ‘Wie dergelijke patienten verbiedt te roken, heeft het gevoelsleven van een slang.’
Oudewater, Theo Vierbergen
Verzetje
De column ‘Verzetsdaad’ van Rob Hoogland (5/5) is mij uit het hart gegrepen. De overheid beboet ons met €2000 wanneer bij een volgende controle een bewoner zit te roken. Deze bewoner weet zelf dat hij in overtreding is, dus zou de instelling deze boete moeten verhalen op de bewoner. En dat is natuurlijk te gek. Daarom overwegen wij de boete maar te accepteren zodat we onze bewoners toch hun verzetje nog kunnen gunnen. Onze bewoners kunnen zich niet altijd zelf verplaatsen naar speciaal ingerichte rookruimtes. Zij moeten daarbij worden geholpen en dus moeten ze vragen of ze even kunnen gaan roken. Ook hier leveren ze weer een deel zelfstandigheid in. Wanneer behoud van zelfstandigheid en een beetje kwaliteit van leven €2000 kost, dan moet dat maar.
H.J. Zeggelink, directeur
Gevangenis
Hoe zit het met het rookverbod in de openbare ruimte die gevangenis heet? Wordt roken daar gedoogd omdat gevangenen zich beter kunnen weren dan mensen die zijn opgenomen in een verpleeghuis?
Diemen, Leonie Orlemans
Bron: De Telegraaf