Roken leidt tot zelfmoord. Ja/Nee
Neem twee wetenschappers en laat ze eenzelfde soort vraagstelling onderzoeken
en het blijkt dat er niet één waarheid is, maar dat de uitkomst bepaald wordt
door factoren die niets met de vraagstelling te maken hebben..
In de Archives of General Psychiatry verscheen deze week een verslag
van een onderzoek door een aantal wetenschappers naar het verband tussen
zelfmoordneigingen en roken. De wetenschappers komen tot de conclusie dat zulks
het geval is: rokers hebben vaker zelfmoordgedachten of plegen vaker
zelfmoord.
In de Maart uitgave van The American Journal of Psychiatry wordt
echter kond gedaan van de uitkomst van een onderzoek waaruit blijkt dat bij
adolescenten er géén verband is tussen roken en zelfmoord(neigingen).
Rara….
Archives of General Psychiatry:
Current daily smoking, but not past smoking, predicted the subsequent occurrence of suicidal thoughts or attempt, independent of prior depression and substance use disorders (adjusted odds ratio, 1.82; 95% confidence interval, 1.22-2.69). Additionally, current daily smoking, but not past smoking, predicted the subsequent occurrence of suicidal thoughts or attempt, adjusting for suicidal predisposition, indicated by prior suicidality, and controlling for prior psychiatric disorders (adjusted odds ratio, 1.74; 95% confidence interval, 1.17-2.54).
American Journal of Psychiatry:
RESULTS: Data on tobacco use were available for 764 participants. Early tobacco smoking was significantly predictive of later suicidal ideation, but there was no longer a significant relationship when high levels of stress and depression and low levels of parental attachment in adolescence were included in the multivariate model. CONCLUSIONS: Tobacco smoking in adolescence does not appear to elevate the risk of later suicidal ideation.
Hoe komen die verschillen?
Typisch is dat bij beide onderzoeken, voor zover wij hebben kunnen nagaan, geen sponsor genoemd wordt. Het is inmiddels wijd en zijd bekend dat de sponsor heel vaak de uitslag van het onderzoek bepaalt.
De keuze van de cofactoren (de factoren waarop verschillen worden vergeleken tussen groepen mensen) verschillen duidelijk bij beide onderzoeken. Die keuzes kunnen het verschil uitmaken tussen wél of niet een verband. Het is maar wat je wil bewijzen…
Verder valt er uit dit soort onderzoeken nooit een oorzakelijk verband te destilleren, hooguit een correlatie (dat er een verband is, zonder de richting van dit verband te kennen). Dus A kan B veroorzaken of B kan A veroorzaken. Het onderzoek kan niet aantonen welke van deze factoren oorzakelijk is.
Bij het eerste onderzoek valt trouwens nog een pikante vraag te stellen: waarom hebben de onderzoekers niet gekeken of zelfmoordneigingen niet ook een gevolg kunnen zijn van de toenemende paria-status die rokers hebben in de VS? De stress en psychische druk die daar (en ook hier) op rokers gelegd worden kan veel individuen in de handen van depressie en, als gevolg daarvan zelfmoord, drijven…
Maar misschien is dat een te pijnlijke vraag voor de medische anti-rokenkaste?