Zeker nu de huidige dictaturen snel tot ware totalitaire politiestaten (Big Brother) onder het socialistendom aan het uitgroeien zijn, is de natuurrechtsjuristen er alles aan gelegen dat zoveel mogelijk mensen kennis bezitten van dit recht van de vrijheid voordat het te laat is.
Een introductie (pdf), samen met de daarin genoemde literatuur, geeft een redelijk goed inzicht in het natuurrrecht en is voor velen een echte eye-opener. Het is dus raadzaam om de stukken door te nemen. Ik zou je dankbaar zijn als je deze introductie ook op de site plaatste.
Hoe een rechter onder het natuurrecht over de algemene rookverboden zou oordelen heb ik reeds eerder aangeduid:
- Een algemeen rookverbod is illegitiem (= in strijd met het natuurrecht, oftewel een onrechtmatige inbreuk op de natuurlijke rechten van het individu). Een wet die een zulk verbod oplegt kan derhalve nooit geldigheid bezitten (en kan daarom ook nooit overtreden worden!).
- Een bijzonder rookverbod kan legitiem zijn (bijv. daar waar ontploffings- of brandgevaar bestaat).
Zoals je in de introductie (en elders) kunt lezen, geniet eenieder onder het natuurrecht volledige vrijheid, maar eindigt die vrijheid wel waar diezelfde vrijheid van de ander begint. Dat is echter niet hetzelfde als de een van zijn vrijheid beroven teneinde de vrijheid van de ander te garanderen (het huidig beleid)! Dat zou onrechtmatig zijn, maar het positief recht (wettenrecht, het recht van de onderdrukking) trekt zich daar niets van aan, en vindt dat wetmatig. Vandaar dat het positief recht onrechtvaardig recht is.
Ook de roker heeft het volstrekte recht om van zijn keuze te genieten. Hij mag daarbij evenwel degenen die gekozen hebben om niet te roken nooit tegen hun wil met zijn eigen keuze (wel roken) lastigvallen. Het is echter niet de taak van de overheid om hier in te grijpen: dat wel doen ware illegitiem. Maar de overheid hoeft ook niet in te grijpen, omdat het marktmechanisme van vraag en aanbod ervoor zorgt dat de twee groepen elkaar niet in de weg lopen. Indien er vraag is naar een rookvrije ruimte dan is er altijd wel iemand zijn die in dit Ogat in de markt¹ springt, en een zulke ruimte aanbiedt (dit hoeft niet bewezen te worden).
Wat de horeca betreft zou dit drie soorten van gelegenheden opleveren:
- gelegenheden waar een volstrekt rookverbod heerst;
- gelegenheden waar roken onbeperkt is toegestaan;
- gemengde gelegenheden, met gescheiden rokers-/niet-rokersruimtes.
De huidige algemene rookverboden betreffen het roken in publieke ruimten. Onder publieke ruimten worden ook (en vooral?) de horeca-gelegenheden verstaan. Dit is echter volstrekt onjuist: het enkele feit dat de eigenaar van een bepaalde ruimte mensen uitnodigt om in die ruimte te komen vertoeven, maakt die ruimte nog niet tot een publieke ruimte!!! Het is en blijft een private ruimte, waar de eigenaar de scepter zwaait en de regels bepaalt. De eigenaar dient de gasten natuurlijk wel vooraf van die regels op de hoogte te brengen (bijv. ³in mijn ruimte mag wel/niet gerookt worden²), waarna de keuze (wel of niet binnentreden) aan de potentiële gasten zelf wordt overgelaten. Indien ze besluiten om op de uitnodiging van de waard in te gaan en binnen te treden, doen ze dat op eigen risico.
Hoe gevaarlijk de huidige ontwikkeling is wordt duidelijk wanneer je de kromme redenering hierboven doortrekt naar het eigen privéhuis. Op het moment dat men gasten in het eigen privéhuis uitnodigd voor (bijv.) een gezellige borrel, dan wordt dat privéhuis plotseling een publieke ruimte, waarop de tabakswet van toepassing is!!! Dat betekent dat, zolang er gasten aanwezig zijn, er in het privéhuis niet meer gerookt mag worden! Dit is volstrekt onacceptabel.
Zowel rokers als niet-rokers hebben het volstrekte recht om waar dan ook in volle vrijheid van hun persoonlijke keuze te genieten, zonodig gescheiden. De keuzevrijheid geldt voor elke andere sector in de maatschappij.
Wat hierboven gezegd is functioneert natuurlijk niet onder de huidige socialistische (en derhalve per definitie ondemocratische) dictaturen. Voor een socialist is het ingrijpen in het privéleven van het individu de normaalste zaak van de wereld. Dit is echter volstrekt illegitiem is en mag absoluut niet geaccepteerd te worden.
Volledige vrijheid kan alleen maar genoten worden in een democratische nachtwakersstaat onder een juridisch systeem dat op het natuurrecht gebaseerd is. In een zulke staat rust de macht bij de burgers, en is de overheid niet meer dan letterlijk de dienaar van het volk. Bestuurders worden direct door het burgers vanuit hun midden gekozen, en kunnen bij falen direct door diezelfde burgers ³ontkozen² worden. De belangrijkste taak van de overheid is het beschermen van de natuurlijke rechten van het individu, en niet het hem ervan beroven door op eenswelke wijze in zijn privaatleven in te grijpen! Een zulke staat is economisch zeer sterk omdat de mensen zelf bepalen hoe ze hun geld besteden, en dat doen ze verstandig. Dit in tegenstelling tot de (socialistische) overheid die het geld dat ze van de mensen geroofd heeft (belastingen) voortdurend over de balk gooit en besteedt aan projecten die de mensen niet willen. In een democratische nachtwakersstaat zijn de belastingen (burgerlijke bijdrage geheten) dus zeer laag: het is een goedkope maar wel zeer krachtige staat.
De democratische nachtwakersstaat, zoals wij die momenteel binnen Clannasaor (Schotland) ontwikkelen, is overigens niet hetzelfde als de klassieke nachtwakerssstaat van de 19de eeuw, die alleen maar armoede en ellende veroorzaakte. De democratische nachtwakersstaat is een niet door de overheid gereguleerde welvarende staat waar iedereen optimaal van zijn rechtmatige vrijheid kan genieten en niemand iets te kort hoeft te komen (geen armoede). Het is evenwel en gelukkig geen (socialistische) welvaartsstaat.
Bert
