Anti-tabak ontmoet steeds meer tegenwind

De gebeurtenissen in Nederland hebben het zelfvertrouwen van de anti -tabakslobby blijkbaar aardig geschokt. In een bericht dat op nu.nl verscheen onder de titel ‘Tabakslobby gebruikt Nederland als testcase’ wordt beschreven hoe de internationale tabakslobby met argusogen kijkt naar de ontwikkelingen in ons land. Lies van Gennip (Stivoro) beschuldigt, heel voorspelbaar, de tabaksindustrie, die zou proberen de Nederlandse ontwikkelingen naar het buitenland te exporteren:

Volgens STIVORO worden de uitspraken van Schippers tot in Australië gebruikt in debatten tussen voor- en tegenstanders van rookverboden. De STIVORO-directeur zegt dat tabaksfabrikanten veel geld investeren in het publieke debat over roken.

Wij hebben nog niets van dat geld gezien, maar willen bij deze graag even 1 miljoen claimen van hun budget. Wij doen ons uiterste best om de leugens van de anti-rokenlobby en de rol van de farmaceutische nicotineproducenten in de kijker te krijgen. Dus ik denk dat we wel een frontgroep status verdienen. Net zoals Stivoro en veel gezondheidsexperts dat zijn voor de farmaceutische industrie.

Helaas is dat niet zo makkelijk. De tabaksindustrie heeft haar lesje geleerd.

Big Pharma en haar frontgroepen blijkbaar nog niet. Maar wees gerust, het
gaat nu niet lang meer duren voordat de beerput onder de anti-rokenlobby wordt geopend. De ontwikkelingen in Nederland tonen aan dat het niet zo moeilijk hoeft te zijn om deze mega-lobby te laten zien dat ze rondlopen in de kleren van de keizer.

Hoewel Lies van Gennip in dit artikel nog direct de tabaksindustrie
beschuldigt (volgens het oude Rode Boekje van anti-roken) uiten andere
vertegenwoordigers van de lobby zich al wat voorzichtiger in het aanvallen van mensen die zich tegen de betutteling verzetten. Er wordt niet meer rechtstreeks gezegd dat ze worden gestuurd door de tabaksindustrie maar “dat ze opvallend veel in hun redenering lijken op de gedachtenwereld van de deze industrie”, daarmee INSINUEREND dat er een link zou zijn. Op die manier kunnen ze in ieder geval niet van laster beschuldigd worden.

En openlijk discussiëren met tegenstanders durven ze ook al niet meer. Een
Facebook pagina van hen die enige tijd actief was werd, nadat er door tegenstanders gegronde kritiek werd geuit, plotseling afgesloten. Bang zijn voor openlijke kritiek… Dan voelen ze zich toch niet zo sterk buiten de eigen
gelederen…

Krijgen ze langzaamaan in de gaten dat ze ook steeds meer weerstand krijgen uit de hele maatschappij? Laten we het hopen!

Een typisch voorbeeld van deze nieuwe versie van het Rode Boekje voor
Anti-Rokers is het Stanton Glantz artikel dat vorige week verscheen in the European Journal of Public Health.
Ook in dat artikel wordt gesuggereerd dat het verzet tegen het rookverbod in Nederland succesvol is geweest door interventie van de tabaksindustrie. O nee, sorry, door de overgenomen denkbeelden van de tabaksindustrie.

Een ander voorbeeld vond ik, dankzij een tip van mijn dochter deze week, op een Nederlandse gezondheidsindustrie website. Ook in dit artikel,
met de titel ‘Tijd voor tegengif’ wordt alleen nog maar geinsinueerd dat er een verband is met de tabaksindustrie, niet meer ronduit gezegd dat onze organisatie een marionet of frontgroep is. Op dit ‘nieuwsbericht’ ga ik later in deze post verder in.

Meldpunt! (Omroep Max)

Op donderdagavond mocht ik optreden in het programma ‘Meldpunt!’ van Omroep Max, een zender voor 50-plussers. Het programma zou gaan
over meeroken en het nieuwe liberale Nederlandse rookbeleid. Gelukkig was het een live-uitzending, anders was ik er vast uitgehaald (zou niet de eerste keer zijn). Het was sowieso al bijzonder te constateren dat aan de hoofdtafel, met twee zitplaatsen, alleen maar anti -rokers mochten plaatsnemen (Lies van Gennip, Stivoro, en Paul van Spiegel, longarts in het Slotervaartziekenhuis).
Van mijn ongenoegen daarover had ik eerder al de redactie per e-mail verwittigd.
Als je een controversieel onderwerp als meeroken wil presenteren, dan neem je toch een voor- en een tegenstander aan je hoofdtafel? Als je dat niet doet, beken je kleur.

De uitzending begon al helemaal stemmingmakend: 2000 doden door meeroken per jaar in Nederland. En de Nederlandse bevolking, gos, wil maar niet geloven dat meeroken gevaarlijk is, in tegenstelling tot in zo veel andere landen! Een onderzoek van het International Tobacco Control instituut (ITC) had dat zo gemeten. Niet vermeld wordt dat dit instituut is opgericht door de WHO om het FCTC verdrag te promoten. De WHO wordt, qua lifestyle politiek en dus ook op het gebied van roken, zo goed als helemaal (een slordige half miljard dollar per jaar) door de
farmaceutische industrie financieel gesteund.

Voor de gasten aan tafel geldt ook dat ze hun inkomen aan het verdedigen
zijn. Beiden zijn afhankelijk van inkomsten die ontstaan door de anti-roken
hetze. Van Gennip omdat zonder die hetze het bestaansrecht van Stivoro
verdwijnt, van Spiegel vanwege het wegvallen van zijn Pfizer/ GlaxoSmithKline/ Astra subsidies als hij met onderzoeksresultaten zou
komen die zijn sponsors niet bevallen (ik ben benieuwd welke smoesjes ze zouden gebruiken om een subsidieaanvraag af te wijzen). Dus of je uit deze mensen objectieve stellingnames kunt verwachten is maar de vraag! In ieder geval werd er door beiden tijdens de uitzending weer de nodige ‘scare mongering’ het land ingestrooid.. Gelukkig kreeg ik de kans om een en ander te relativeren en de banden van de professor met de farmaceutische nicotinemakers te noemen. Dat was wel nodig want mijn tenen stonden, na het horen van zoveel leugens in het begin van het programma, krom in mijn schoenen.

Ik was stomverbaasd toen ik na afloop van de uitzending van een redacteur
hoorde dat ‘het toch niet meer ter discussie staat dat meeroken gevaarlijk is”.
Wat krijgen we nou?! Is de propaganda al zo ver bij de mensen ingeroest?
Gelukkig blijkbaar in Nederland nog niet, volgens het ITC onderzoek. Maar het blijft me verbazen dat toch goed opgeleide mensen als een TV-redacteur er blijkbaar 100% in geloven…

De NIGZ website

Ook daar valt weer een grof staaltje van insinuaties te vinden als zouden
mijn activiteiten geinspireerd of beïnvloed zijn door trucs van de
tabaksindustrie. Bovendien wordt er meer onzin uitgekraamd over mijn tweets op Twitter.

Laten we het stuk eens doornemen:

In de inleiding wordt al meteen de toon gezet voor wat betreft de invloed van de tabaksindustrie op mijn acties: “In zijn tweets gebruikte hij de
discussietrucs waar de tabaksindustrie patent op heeft“. Direct daarna
worden deze blijkbaar door mij van de tabaksindustrie afgekeken ’trucs’
opgesomd:

1. Ontkennen dat roken schadelijk is
   Ik kan me niet herinneren dat ooit in een tweet te hebben gezegd. Wél dat MEEROKEN niet schadelijk is, maar dat onderscheid weet deze auteur blijkbaar niet te maken. Verwijzend naar onze
   analyse over meer dan 100 meeroken-onderzoeken wordt gesteld dat deze analyse op verouderde onderzoeken leunt (typisch hetzelfde argument dat Paul van Spiegel tijdens Meldpunt! ook gebruikte om de
   uitspraken van de Franse longarts Philippe Even van tafel te vegen;
   standaard reactie volgens het Rode Boekje voor anti-rokers? Of een truc hun beiden ingefluisterd door de farmaceutische industrie?). Na de onderzoeken van Enstrom en Kabat in 2003 is er zo goed als geen nieuw onderzoek op dit gebied meer geweest tenzij ze hier verwijzen naar de gemanipuleerde hartaanval-onderzoeken, die inmiddels door wetenschappelijk wél verantwoorde research door de RAND Corporation al naar de vuilnisbak zijn verwezen. Het enige specifieke meeroken onderzoek dat nog verschenen kan zijn daarna zijn meta-analyses, dat zijn echter geen onderzoeken maar opnieuw samenvoegen van bestaand onderzoek. Maar daarvoor geldt: garbage-in, garbage-out.

   Je eigen criteria voor schadelijkheid formuleren
   De door ons gebruikte analyse methode is niet door ons uitgevonden maar volgt de criteria van de ‘Reference Manual on Scientific Evidence‘, een boekwerk dat door de Amerikaanse rechtbanken wordt gebruikt om risico’s te beoordelen. In dat boekwerk staat letterlijk: “The threshold for concluding that an agent was more likely than not the cause of an individual’s disease is a relative risk greater than 2.0.” (blz. 384, e.a.). Dit is een marge die binnen de epidemiologie heel gebruikelijk is maar die door de anti-rokers (die een risico van RR 1,17 voor meeroken moeten verdedigen) liefst niet gehanteerd wordt.

   Het in dit artikel genoemde ‘onderzoek’ van de gezondheidsraad uit 2003 is allesbehalve overtuigend, zoals Henry Sturman toenmaals al in HP/De Tijd beschreef. Maar liefst 9 van de 10 leden die dat onderzoek onderschreven hadden aantoonbaar banden met de farmaceutische industrie. Eén lid had zelfs dit ‘competing interest’ bij de aanmelding gemeld maar werd, geheel tegen de regels van de Gezondheidsraad in, tóch geaccepteerd.
   Een latere brief van Sturman aan de Minister van VWS, waarin
   hij vraagt om een herhaling van dit onderzoek door onafhankelijke statistici, werd niet gehonoreerd door de minister.

   Je opponenten beschuldigen
   Bij het achterhalen van de belangen die achter zo’n grote leugen als de
   meerookleugen zitten is een belangrijk principe: “Follow The Money”. Vanaf 1992 is er al zeker $500 miljoen door de farmaceutische nicotineproducenten in meeroken-onderzoek geinvesteerd. Onderzoekers die niet meer met aan de industrie welgevallige resultaten kwamen, kregen geen geld meer voor onderzoek, werden bij conferenties (ook gesponsord door Pfizer, GlaxoSmithKline, e.d) geweerd, kregen geen snoepreisjes meer aangeboden en werden uit de diverse medische mailinglijsten als Globalink 
   geweerd. Dr. Michael Siegel van de Universiteit van Boston, zelf slachtoffer van deze hetze om de ‘wetenschappelijke consensus’ rond meeroken op te houden, heeft dat mechanisme al diverse keren op zijn blog beschreven. En Dr. Siegel is niet de enige die dit aan den lijve mocht ondervinden.

   Als je dit soort dingen allemaal weet is het niet zo vreemd om de nauwe banden die personen als van Schayck met de farmaceuten hebben, voor het voetlicht te brengen. Deze link is veel te weinig bekend onder het publiek en bij de media-makers.

   De Zembla documentaire was sowieso een voorgebakken politieke documentaire die ondanks beloftes van de programma-maker dat de reportage objectief zou zijn, vanaf het begin al een geheime agenda had. En iedere keer weer kreeg de professor het laatste woord. Dat is geen eerlijk speelveld wat de VARA hier had gepland, en zeker ook niet objectief.

   De media de schuld geven
   Ook dat is niet onterecht! In 2005 verscheen een rapport van het Institute of Economic Affairs waarin werd aangetoond dat het Enstrom en Kabat rapport over meeroken (met de conclusie dat meeroken niet gevaarlijk is) wereldwijd door de media werd geboycot. Aan de andere kant wordt door kranten (als NRC en Trouw) elke scheet van een rapport dat meeroken in een slecht daglicht stelt klakkeloos overgenomen, zonder de wetenschappelijke merites van die rapporten te testen of gefundeerde kritiek te vermelden.

Steeds meer kritiek

Gelukkig staan er wereldwijd steeds meer mensen op die de leugens van de
anti-rokenlobby ter discussie stellen. In Australië kwamen vandaag nog twee economen in de publiciteit die het tabaksbeleid critiseren en aantonen dat de voordelen van rookverboden en aanverwant ‘beleid’ door anti-tabakslobbyisten en overheden zwaar worden overdreven en de schade die
door dit maatregelen wordt veroorzaakt volledig gebagatelliseerd.

Eerlijkheid duurt het langst en ik ben er van overtuigd dat over niet al te
lange tijd de beerput van leugens achter de anti-rokenhetze van de laatste twee decennia zal worden geopend.

Anti-tabak mag inderdaad op haar tellen gaan passen, want haar hoogtijdagen zijn voorbij.