Antirooklobby draait op volle toeren
WE MOETEN WEER STOPPEN!
´Als ze me dit ook nog afpakken, wat hou ik dan nog over?´
door DENISE HOOGLAND
(de Telegraaf donderdag 12 december 2002)
AMSTERDAM, donderdag Het zal de tijd van het jaar wel zijn, richting jaarwisseling, want roken ligt weer flink onder vuur. Zo was er het idee voor een totaal rookverbod in de horeca vorige week. Vervolgens moesten om de tere kinderzieltjes te ontzien chocoladesigaretten worden verboden, nu worden ook senioren in zorgcentra van hun ´laatste pleziertje´ beroofd en mag de aanduiding ´light´ of ´mild´ op sigaretten van het Europese Hof sinds gisteren niet meer. Terwijl stichting Defacto dan nog de nieuwe ´stoppen-met-rokencampagne´ voorbereidt, zeggen de meeste rokers doodleuk liever een maand geen seks te hebben dan niet te roken.
„Toch verbaast ons dat niets”, zegt directeur van stichting Defacto, Voor een rookvrije toekomst (voorheen Stivoro), Trudy Prins. „Nicotine is nu eenmaal een zeer verslavende stof. Het is ook iets dat we vaker hebben gehoord. Grappig bijvoorbeeld is dat Henk Westbroek afgelopen weekend nog iets dergelijks riep in een kranteninterview. Westbroek, die al jaren worstelt met zijn rookverslaving, zei dat-ie geen enkele moeite heeft de drank te laten staan of seks over te slaan, maar dat het met roken maar niet wil lukken.”
Anekdotes
Mensen gaan volgens Prins soms wel verder in hun offers voor het roken. „Anekdotes te over van mensen die familieleden midden in de nacht uit bed bellen om te vragen of zij nog sigaretten hebben. Of in de nachtelijke kou rustig twee dorpen verder rijden om die ene automaat te vinden.” Lachend: „Toen ik nog rookte, zo´n vijftien jaar geleden, heb ik eens van alle peuken in de asbak de tabak verzameld en vervolgens in een oude schoenendoos driftig gezocht naar een mogelijk verdwaald vloeitje. Heb zelfs eens een weekendje Engeland afgezegd omdat ik er niet kon roken. Dat was ook het moment overigens dat ik besloot om te stoppen.”
Volgens Trudy Prins werken de vele onderzoeken niet ontmoedigend voor de stoppen-met-rokencampagnes. „Het gros van de rokers in Nederland geeft aan niet zijn hele leven te willen blijven doorreken. Er zijn wat dat betreft twee groepen te onderscheiden. Eén die verschillende keren geprobeerd heeft te stoppen, en daar maar niet in slaagt. Die mensen hebben zich daar bij neergelegd. De tweede groep beseft dat zijn wereld door het roken steeds kleiner wordt. Ze zijn lang bereid die beperkingen te accepteren. Door bijvoorbeeld ergens niet heen te gaan wanneer er niet gerookt mag worden. Maar er komt een moment dat die mensen er toch vanaf willen”, zegt ze.
De nieuwe campagne die zaterdag wordt gelanceerd, richt zich evenals vorig jaar op de talloze hulpmiddelen die beschikbaar zijn om te stoppen zoals de Alan Carr-methode, nicotinevervangers, huisartsbegeleiding, lasertherapie, of middelen op recept. „De boodschap is dat je je kansen verhoogt als je hulpmiddelen gebruikt.”
Betutteling
Ton Wurtz van de Stichting Rokers Belangen ziet de toegenomen aandacht voor roken met lede ogen aan. „Als je erover nadenkt is het van de gekke dat een overheid zo ver gaat met zijn betutteling. Wij zeggen niet dat mensen moeten roken, moedigen dat ook niet aan, maar wij vinden dat wij daar nog altijd zelf de keuze in hebben. We praten over 4 miljoen rokers in Nederland.”
„Al die berichten in de media; wij hebben er haast een dagtaak aan om te reageren. Dat Britse onderzoek waarin rokers aangeven liever geen seks te hebben dan geen sigaretten? Daar moet ik om glimlachen. Misschien een reactie op al die negatieve berichten over hoe slecht roken wel niet is”, zegt Wurtz. „Wat betreft de campagnes die nu traditiegetrouw worden gestart? Ach, dat is een terugkerend ritueel waar 500.000 mensen aan meedoen en binnen enkele weken 490.000 mensen weer van terugkomen.”
Volgens Trudy Prins zijn er jaarlijks wel een miljoen mensen in ons land die proberen te stoppen met roken. „Inderdaad is tachtig procent binnen een week weer begonnen. Maar wij gaan ervan uit dat het afgelopen jaar toch zo´n 250.000 mensen zijn gestopt. Ik heb echt niet de illusie dat roken helemaal zal verdwijnen”, zegt ze, „maar ik ben ervan overtuigd dat het steeds meer uit de mode raakt.”
Uit de mode en ongezond, natuurlijk, maar moeten zelfs bejaarde bewoners in zorgcentra en verpleeghuizen dat nog voelen? Een 76-jarige bewoonster van verpleegkliniek Zeven Bronnen in Maastricht, Annie Blom, snikte deze week in een regionale krant: „Als ze me dit ook nog afpakken, wat hou ik dan nog over?” Mevrouw Blom heeft onlangs te horen gekregen dat ze niet meer mag roken in het halletje van de kliniek, de enige plek voor haar waar ze nog naartoe kan lopen…
Personeel en directie leven met haar mee, maar geven de antirooklobby de schuld van het verbod. „We kunnen niet anders”´ Begin volgend jaar mag de Keuringsdienst van Waren ´overtreders´ namelijk flinke boetes opleggen, tot wel honderden euro´s. Daar zijn ze erg blij mee in Den Haag. Maar het handjevol bejaarde bewoners dat nog graag een peukje opsteekt, ziet daarmee zelfs de allerlaatste stroken gedoogzone voorgoed in rook opgaan.
