Rookverbod veroorzaakt kleine oorlog in rusthuis Zelzate
Bejaarden moeten roken in regen en wind
Rookverbod veroorzaakt kleine oorlog in rusthuis Zelzate
Marie-Madeleine Smeesters is 88 jaar en moet sinds een week buiten in weer en wind haar sigaretje roken. Na een klacht geldt in het OCMW-rusthuis en -dienstencentrum van Zelzate een rookverbod. Sindsdien woedt een kleine oorlog tussen rokers en anti-rokers.
In rusthuis Bloemenbos en in dienstencentrum De Kastanje in Zelzate staat de clan van de rabiate niet-rokers lijnrecht tegenover de clan der rokers. En dat veroorzaakt grote spanning in het voorheen zo vreedzame centrum. ‘Vroeger zaten we hier gewoon gezellig samen, de rokers en de niet-rokers’, vertellen enkele oudere kaarters. ‘Iedereen was verdraagzaam. Maar dat veranderde toen enkele bezoekers plots een klacht indienden tegen het rookbeleid.’ De wetgeving in verband met roken in openbare gebouwen is streng en duidelijk. Maar omdat het niet zo evident bleek om (hoog)bejaarde rokers op andere gedachten te brengen, zoeken veel rusthuizen en dienstencentra voor bejaarden naar creatieve compromissen, ergens in de schemerzone van de wet. Zo ook in Zelzate, zowel in het dienstencentrum als in OCMW-rusthuis Bloemenbos. ‘Volgens ons is de ontmoetingszaal van ons rusthuis een horeca-omgeving waar we zonder problemen een rokerszone kunnen afbakenen’, dachten ze in Zelzate. Het leek hen een menselijke regeling. ‘We hielden rekening met de wet, met de gezondheid van de werknemers, met het welzijn van de niet-rokers én met de vragen van de rokers’, zegt OCMW-voorzitter Frank Bruggeman. Iedereen leek tevreden. Tot een bezoeker van het dienstencentrum een klacht indiende bij Volksgezondheid en het spel plots op de wagen zat. Er kwamen inspecteurs langs, de eetwareninspectie dook plots op… Het verdict was hard: het OCMW moet sinds vorige week in al haar diensten een totaal rookverbod invoeren. Ook in het dienstencentrum dus, en in het rusthuis. Sindsdien wordt gemord. ‘Op mijn kamer mag ik natuurlijk wel nog roken. Maar ik zit nu eenmaal liever in gezelschap in de leefzaal. En daar mag ik mijn sigaret niet meer opsteken’, zegt de 88-jarige Marie-Madeleine Smeesters kwaad. ‘Ik kan niets anders doen dan tien keer per dag naar buiten te gaan voor een trek aan mijn sigaret. In weer en wind.’ Andere bewoners zijn er volgens haar nog erger aan toe. Want je zal maar een kamer delen met een niet-roker. ‘Die mensen kunnen helemaal nergens meer roken. Zelfs niet op hun kamer.’ OCMW-voorzitter Bruggeman begrijpt haar. Maar hij kan niet veel doen, behalve andere rusthuizen aanschrijven en informeren of ze daar een wettelijk aanvaardbare oplossing hebben gevonden. ‘Want nu moeten we vaststellen dat sommige hoogbejaarden buiten in de regen hun sigaret komen opsteken. En dan kan je je afvragen wat het schadelijkst is voor hun gezondheid: sigaretten roken of buiten in de kou gaan staan.’
Bron : Het Nieuwsblad, 30/11/2007