Nicotine als wondermiddel
Wetenschapsjournalist Simon Rozendaal (Elsevier) heeft zich al vaak uitgesproken tegen de wetenschap die achter de anti-rokenbeweging zit. Hij richtte bij NRC Handelsblad de wetenschapsbijlage op en is sinds 1986 wetenschapsredacteur van Elsevier.
In zijn laatste weblogartikel, waarin hij de heilzame effecten van nicotine beschrijft, vraagt hij zich af of de anti-rokers denken dat mensen/rokers zo dom/achterlijk zijn dat ze geen tegenstrijdige boodschappen kunnen verwerken:
“Het verbaast me al jaren dat er over het heilzame effect van nicotine niet opener wordt gesproken. Je kunt toch gewoon eerlijk zeggen dat roken heel schadelijk is, maar misschien voor sommige mensen ook nog een positief bijeffect heeft? Maar ik vrees dat zowel gezondheidswetenschappers als gezondheidsautoriteiten deze kennis liever onder de pet houden omdat ze het aantal rokers omlaag willen brengen.“
Ik heb een jaar of vijf geleden op een wetenschappelijk congres in
Amerika een filmpje gezien over een tiener met de ziekte van Gilles de la
Tourette. Dat is die beruchte ziekte waarbij de hersenen regelmatig door hun
controles heen breken en de patiënt opeens rare dingen doet: midden in een
conversatie opeens begint te vloeken en daarna weer gewoon doorkletst alsof er
niets is gebeurd.
In dit geval ging het om een jongen die af toe begon te blaffen als een
hond. Het was angstaanjagend en fascinerend tegelijkertijd. Hij kreeg een
nicotinepleister opgeplakt en het was binnen een paar minuten over.
Sukkels
Na het filmpje had ik opeens antwoord op een
vraag die me al jaren fascineerde. Iedereen weet inmiddels dat roken – althans
van sigaretten (sigaren is een ander verhaal, omdat niet wordt geïnhaleerd) –
buitengewoon slecht voor de gezondheid is. Toch roken miljoenen mensen. Zijn dat
dan allemaal verslaafde sukkels?
