Goede voornemens, stop betuttelingsterreur!
In de Telegraafrubriek ‘WatUZegt’ zorgt een ingezonden brief van Ton Wurtz, Stichting Rokersbelangen, voor een ellenlange lijst van reacties.
Ton Wurtz stelt zich op tegenover de nieuwste uitwassen van de anti-rokenbeweging zoals het aannameverbod van rokers bij de WHO en het weigeren van behandeling van rokers door artsen. Het wordt tijd voor een einde van de betutteling, vindt hij. Terecht, vinden wij.
AMSTERDAM – Mijn eerste goede voornemen voor 2006 staat vast: een einde maken aan de betuttelingsterreur in de wereld. Met name de roker wordt tegenwoordig meer en meer de dupe van discriminatie en slecht bedoelde afscherming van eigen verantwoordelijkheid.
Een ‘mooi’ voorbeeld hiervan is Engeland. Hier zijn richtlijnen geïntroduceerd die doktoren het recht geven behandeling van een patiënt te weigeren als die persoon bijvoorbeeld rookt of drinkt. Deze week stond nog in de krant te lezen dat een 60-jarige Brit met verstopte aders in zijn benen niet welkom was bij een specialist omdat hij rookt. En vorige week bepaalde het hooggerechtshof in Engeland dat rokers zelf verantwoordelijk zijn voor hun gezondheid vanwege hun nalatigheid te stoppen. Met dat laatste is de SRB het eens, ieder zijn eigen verantwoordelijkheid. Maar het weigeren van zorg door een arts die een eed gezworen heeft, dat is in mijn ogen pas ernstige nalatigheid. Een arts moet gewoon zorg verlenen, over de kosten die dat met zich meebrengt kan apart worden gediscussieerd. Kortom in Engeland is weer een stap in de verkeerde richting gezet.
Een ander voorbeeld, de Wereldgezondheidsorganisatie liet onlangs weten geen mensen meer aan te willen nemen die roken. Op het sollicitatieformulier wordt de vraag gesteld: “Rookt u?” Indien de sollicitant een bevestigend antwoord geeft, wordt de sollicitatie niet in behandeling genomen. Wij vinden dit een niet te tolereren vorm van discriminatie. Een gigantische inbreuk op het privé leven van werknemers. Ook de argumentatie van de organisatie zelf, dat hun beleid in het verlengde ligt van hun activiteiten houdt geen stand. Want waar is de vraag of men drinkt? Of men gevaarlijke sporten beoefent? Of men drugs gebruikt? Of men veel zoetwaar eet? Of men op ongezonde manier seks bedrijft. Het is te hopen dat alle werknemers de handen ineen slaan en naar de rechter gaan om deze onaanvaardbare sollicitatieprocedure aan te vechten.
Ook in Nederland loopt de betutteling van de overheid richting volwassenen de spuigaten uit. Ik vind dat volwassenen zelf moeten beslissen of ze een sigaret willen roken, een hamburger eten of een biertje drinken of dat nu verstandig is of niet.
Eén van de uitgangspunten van het preventiebeleid in Nederland is de bescherming van de niet-roker. Ook hier is de SRB het mee eens. Deze bescherming leidt er echter toe dat rokers straks niet meer mogen bestaan, en slaat dus te ver door. Het is dus helemaal niet verstandig als de bemoeizucht van de overheid ten aanzien van eet- drink- en rookgewoontes te ver door slaat. Langzamerhand beperkt dit namelijk fundamenteel de keuzevrijheid van de mensen. Dat is iets wat je van een liberale minister van Volksgezondheid niet zou verwachten.
Het einde van 2005 nadert en dat is voor veel Nederlanders het moment om goede voornemens uit te spreken. Eén van de meest voorkomende goede voornemens is om te stoppen met roken. Vorig jaar hebben tienduizenden mensen een poging gewaagd. In de meeste gevallen tevergeefs.
Natuurlijk vindt de Stichting Rokersbelangen (SRB) het goed als mensen stoppen met roken. Zeker zolang dit een eigen keuze is en men niet gedwongen wordt door omgeving of overheid. Juist een gedwongen keuze maakt het lastig om daadwerkelijk te stoppen, in de praktijk blijkt dat een stoppoging de meeste kans op succes heeft wanneer je er zelf voor de volle 100% achter staat.
Mijn goede voornemen is dit jaar niet om te stoppen met roken, maar om in actie te komen tegen de betutteling van de overheid en ik hoop dat u met me mee doet!
Want waar eindigen we als we nu niet in actie komen? Ik voorspel dat we over 10 jaar in een steriele omgeving wonen terwijl we op de huid worden gezeten door als verpleegsters verkleedde politieagenten, betaald van de belasting, die ons vertellen wat niet mag. Hier gaat een hele negatieve uitstraling van uit en in een dergelijke samenleving wens ik niet te leven.
WatUZegt (met meer dan 250 reacties)