Effectiviteit rookverboden twijfelachtig
Rookverboden zouden het aantal rokers in een land sterk verminderen. Rook-verboden zouden het aantal opnames voor hartaanvallen sterk laten terug-lopen.
Allebei claims van de anti-rokenlobby en ondersteund door eigen ‘onderzoek’.
Wat laten de echte, officiële overheids-cijfers echter zien na een aantal jaren rookverbod en sterke afname van het aantal cafés, die vooral het kind van de rekening waren? Levert al die sociale, psychische en economische schade zoveel op op het gebied van de volksgezondheid?
De laatste cijfers uit Ierland en Schotland laten zien dat die gezondheidswinst sterk tegenvalt.
In Schotland is het aantal opnames voor hartaanvallen, sinds de invoering van het rookverbod, in maart 2006, alleen maar toegenomen (zie grafiek). Het aantal rokers bleef gelijk met 2006, op 25%. Het aantal pubs dat de deuren moet sluiten ligt nog steeds op 6 per dag.
In Ierland is sinds 2004, toen het rookverbod werd ingevoerd, het percentage rokers gestegen van 28% naar 31%. En dat ondanks de meest rigoreuze aanpak van tabak in Europa: de hoogste prijs voor een pakje sigaretten, een verbod op openlijk tonen van tabaksartikelen en strenge reklameverboden.
Als je het aantal sluitingen van pubs over heel het Verenigd Koninkrijk analyseert, komt het volgende beeld naar boven:
- 6.500 pubs sloten de deuren waarvan volgens BBPA, AC Nielsen en PWC, driekwart te wijten is aan het rookverbod. Dat is 11% van het hele pubbestand.
- Tijdens de crisis in de jaren 80 nam het aantal pubs af met 0,86% per jaar, liep tijdens de goede jaren terug naar 0,65% maar ontplofte vanaf 2007 tot een afname met 2,8% per jaar, veel meer dan tijdens de vorige crisis.
- 150-200.000 banen verdwenen in deze sector volgens een conservatieve schatting in het horecablad Morning Advertiser.
- Nachtclubs verdwenen met gemiddeld 7 per week, 22% van de bingohallen heeft het loodje gelegd.
Kortom, alle reden voor Groot Brittannië om het rookverbod te overwegen.