Albert Cuyp actie in EenVandaag weblog
Op de EenVandaag weblog is gisteren een bijdrage geplaatst van één van de deelnemers aan deze actie: Kees Uitenbroek. Vergezeld van een eigen videoreportage beschrijft Kees daar hoe de actie verliep en wat de reacties waren van het publiek.
Op de weblog kan commentaar geleverd worden.
Zaterdag niet het eeuwige geruis van de computer, maar heerlijk de hele dag live actievoeren op de Albert Cuyp in Amsterdam, tegen betutteling en beknotting van vrijheid. Een dag lang genieten van de reacties van de mensen waar het allemaal om begonnen is. Kijken naar de voorbij stromende massa en ze aanspreken om te vragen wat ze vinden van het algehele rookverbod in de horeca. Iets wat je in het gewone leven nooit zou durven. Het geeft moed, moed om de volgende dag, na alle sociale verplichtingen, weer tot het ochtendgloren achter die vermaledijde computer te kruipen, om op de website van ‘Vrijheidsstrijder’ te discussiëren over vrijheid en democratie met iemand van de SP.
Behalve dat we handtekeningen tegen het rookverbod verzamelen, voeren we ook een opinieonderzoek uit. We willen weten welk percentage van de mensen nu werkelijk alle horeca rookvrij wil maken én welk percentage vindt dat er zowel voor rokers als niet-rokers een eigen plaats moet zijn in de horeca.
Tien over tien staan we op de markt. Er is nog niemand behalve AT5. We verdelen de taken, ik ga de terrassen doen, één neemt de marktkooplui voor haar rekening en de anderen gaan zich op de voorbijgangers richten. Het kost bijna een uur om alle tafeltjes van de terrassen aan de Eerste Van der Helststraat af te gaan. Een sigaret en weer de straat af, allemaal nieuwe mensen. Journalisten komen en het kost hen tien minuten om mij te vinden. Ik zal mijn afkeer van het mobieltje (weg ongestoorde rust) dus alsnog moeten overwinnen.
Ik zie mensen dringen bij de actiekar, maar we werken driftig door. Grappig om te zien hoe ieder van ons groepje anders is. Liesbeth is een natuurtalent, weet met drie mensen tegelijkertijd aan de praat te raken, Brigitte is veel verlegener maar houdt stug vol. Trix weet voor zij door haar zieke moeder gebeld wordt 110 handtekeningen te verzamelen. Ruud staat hoffelijk naast de kar en helpt iedereen, hij lijkt voor de bolhoed geboren, Anneke loopt overal rond en Fini zwiert langs de kooplui. Ted lijkt net een echte cameraman. Ikzelf ben nergens te vinden als ik nodig ben. Marcel kan pas op het laatste moment komen, maar weet toch nog zijn doel (tien handtekeningen) te bereiken.