EEN PARADIGMA SHIFT
(Van onze eigen verslaggever)
Forces.nl is, via de vele bronnen die wij bijhouden, nog niet zo lang geleden in contact gekomen met een (Nederlandse) free lance onderzoeker, die vooralsnog anoniem wenst te blijven. Zijn verhaal is echter belangwekkend genoeg om het hier door te geven. Gezien de inhoud ervan noemen wij hem ‘Dustman’.
Dustman blijkt al sedert 1955(!) de ontwikkelingen in de, door de wetenschap gestelde, noodlottige samenhang (correlatie) tussen roken en longkanker, in zowel binnen- als buitenland nauwkeurig te hebben gevolgd.
Het rook-paradigma
Wetenschappelijk wordt die veronderstelde, maar in al die jaren nooit bewezen, samenhang het rook-paradigma genoemd. Een paradigma is dan de wetenschappelijke dure naam voor de meetlat, waarmee de verschillende verschijnselen (in dit geval ‘roken’ en ‘longkanker’) ten opzichte van elkaar worden gemeten. Dus bijvoorbeeld: ‘hoe groter het aantal rokers, hoe hoger de longkankersterfte’. Toen gedurende de jaren zeventig (in Amerika) bleek dat ook een niet onaanzienlijk aantal niet-rokers aan de ziekte overleed werd daar politiekshalve het verschijnsel ‘passief roken’ aan toegevoegd. Dat was de ‘vondst’ waardoor het roken, als maatschappelijk verschijnsel, onder zware druk kwam te staan.
Iedereen, met ook maar een beetje hypochondrische aanleg, begon op slag rokers en hun leverancier de tabaksindustrie, als melaatsen te beschouwen en vooral ook te behandelen. In die houding werden zij vlijtig gesterkt door voorbarige wetenschappers, anti-rook organisaties en overheidsinstanties. Inmiddels hebben wij gezien waartoe dit allemaal heeft geleid. Iedereen weet uit eigen ervaring hoe de afgelopen twintig jaar de duimschroeven steeds weer een paar tandjes strakker werden aangedraaid. Inmiddels vecht de a-democratische Wereld Gezondheid Organisatie WHO met al haar ruim bemeten middelen voor een wereldwijd rookverbod.
In Europa zijn we nog niet zover, maar in Nederland hebben we nu ook ons ons eerste ‘rook-geding’, compleet met tabaksfabrikant in de beklaagden-bank en schadevergoeding eisende ‘letsel-advocaten’. Die rechtzaak was voor Dustman de aanleiding om zijn theorie over de, naar zijn vaste overtuiging, *werkelijke* oorzaak van longkanker, ook maar eens aan de bezoekers van Forces.nl voor te leggen:
Het scheer-paradigma
Dustman heeft zich namelijk al sedert begin jaren vijftig, toen de eerste Amerikaanse alarmkreten Europa bereikten, steeds weer afgevraagd:
Waarom?
- Waarom was de longkankersterfte in de USA al in de jaren *veertig* gaan stijgen en in Nederland pas eind jaren *vijftig*??
- Waarom deed de, sedert eind jaren vijftig vastgestelde, stijging van die sterfte zich *wel* voor bij de Nederlandse *mannen* maar *niet* bij de *vrouwen*, die in die jaren al behoorlijk ’tegen de kerels op’ rookten??
- * Was er wellicht iets dat mannen *wel* en vrouwen *niet* deden? Wat dan de mogelijke oorzaak van het fatale gevolg zou kunnen zijn.
Door een toeval, zoals zo vaak, is Dustman al omstreeks 1955 in de richting van het *toen* nieuwe fenomeen *electrisch scheren* gaan denken.
Tijdens dat proces worden de te verwijderen baardharen door de razendsnelle mesjes tot partikels van velerlei afmeting vermalen. De grootste daarvan blijven in het apparaat achter; de allerkleinste organische stofjes gaan echter zweven. Door een zeldzame samenloop van ongunstige omstandigheden kan het dan gebeuren dat zo’n minuscuul *eigen* haarstofje tot in de *eigen* long wordt ingeademd.
Op basis van deze theorie heeft Dustman niet alleen de ontwikkelingen van de scheersystemen (nat & droog ten opzichte van elkaar) over de periode 1925-1998 geanalyseerd, maar ook de op CBS-gegevens gebaseerde longkankersterfte, bij mannen zowel als vrouwen, gedurende diezelfde periode. Aan de hand hiervan mag worden gesproken van een overtuigend nieuw paradigma. Het zou te ver voeren om hier op alle details in te gaan. Belangrijk lijkt ons echter voor nu: dat eenvoudige preventie van longkanker mogelijk blijkt; voor rokers, niet- en antirokers.
Dustman wil echter droogscheren niet afraden, maar adviseert al degenen die er de voorkeur aan geven, tijdens die slechts een paar minuten vergende bezigheid, de mond onder alle omstandigheden stevig gesloten te houden en uitsluitend ‘door de neus’ te ademen. Dat is een perfect en natuurlijk filter.
