De strijd in Wales
De anti-rokers in Engeland proberen met alle middelen rookverboden ook in de andere delen van het Verenigd Koninkrijk door te drukken. Door de politieke structuur van het VK lopen ze echter tegen een probleem op: hoewel de Engelsen redelijk gematigd zijn met de invoering van een rookverbod, lijken de anti’s in Wales wél te slagen. MAAR… de Welhsmen hebben de toestemming van het VK nodig om een rookverbod wet te laten worden.
Michael McFadden, auteur van het boek Dissecting Antismokers Brains, wist beslag te leggen op een rapport dat door een regeringscommissie werd geschreven over de invoering van een rookverbod en dat bedoeld is om de Engelse regering te overtuigen. Hij schreef een uitgebreid commentaar op het rapport. Zijn commentaar wordt momenteel in Wales door diverse authoriteiten bestudeerd en is inmiddels ook in het bezit van de Welshe regering.
Overigens hanteert de Engelse overheid verrassend genoeg niet het argument van meeroken maar geeft ze eerlijk toe waar het werkelijk om gaat bij een rookverbod: het terugbrengen van het percentage rokers. Dit bleek bij een werkbezoek dat Forces Nederland deze week aan Londen bracht.
I will start with noting that the material in the very first paragraph of the “Chair’s Foreward” exposes the bias that I found evident throughout the Report. At the end of that paragraph it is noted that the Welsh Assembly Government “seeks the power to ensure that we can have clean air indoors.”
Actually, what the Assembly is seeking has nothing to do with seeking the power to “ensure… clean air indoors.” Clean indoor air is already quite well ensured by laws regulating all the pollutants of concern, whether we are speaking of carbon monoxide, nicotine, particulates or arsenic. What the Assembly is seeking is simply the power to regulate smoking. Whether the air in a pub is “clean” or not after such a ban is not addressed in this Report as a concern. The bias of the document is evident in that the Committee starts out with the assumption that a venue that allows smoking will perforce have air that is “unclean,” something that is obviously not a necessary follow-on given the capabilities of modern filtration and ventilation systems.
Antismoking extremists will assert that any practical degree of ventilation will be inadequate to remove all the elements of smoke from the air.To some small extent they are being truthful. It is also truthful that no practical degree of ventilation will remove all traces of fumes of the highly volatile Class A carcinogen ethyl alcohol from the air of any venue that serves alcoholic drinks.
The question is not whether such zero-levels can be achieved but rather whether they are necessary. In the case of alcohol fumes few would argue that a zero level is necessary despite the carcinogenic classification of the substance. That would be true for tobacco smoke as well if there were not the political and social engineering push by extremists for its outright banning.
The relevant point here is simply as stated in my second paragraph: the deliberate confusing of the terms “clean air” and “smoking ban” is full evidence of the bias that will follow in the body of the Report.
I will demonstrate that the Committee not only failed to present a sound case for the necessity of such bans, but it even failed miserably in presenting a competent review of the available factual and scientific materials at hand.
