Stivoro moet Postbus 51 spot verdedigen
Drie individuele rokers hebben bij de Reclame Code Commissie (RCC) geklaagd over de ‘strop-spot’ die Stivoro in opdracht van het ministerie van VWS maakte.
Belangrijkste klacht van de rokers was dat de spot meer dan 30% van de Nederlandse bevolking in het openbaar voor moordenaar uitmaakt.
In haar verweer, opgesteld door het luxe internationale advocatenkantoor Bird&Bird (waar zouden ze toch zoveel geld vandaan hebben?!), verdedigt Stivoro zich tegen de aantijgingen.
Forces geeft vandaag op haar beurt weer commentaar op de beweringen van Stivoro….
Het verweer van Stivoro heeft drie belangrijke peilers:
- Het spotje is van te voren getest op reacties van kijkers
- Niet de roker maar de rook wordt in het spotje aangewezen als moordenaar
- Er is voldoende bewijs voor de bewering dat omgevingsrook mensen kan
doden
Testen
Stivoro heeft volgens het verweer vóór uitzending van de spot het effect
laten onderzoeken ten aanzien van zelfmoord en de associatie van rokers met
moordenaars. Ook wordt ‘wekelijks het bereik en de waardering van het publiek
gemeten’.
De spot zou tot een relatief hoge waardering onder de respondenten leiden,
volgens Stivoro. Onduidelijk is of dit een positieve of negatieve waardering is:
de mensen die wij gesproken hebben over de spot gaven aan dat ze hem als
schokkend ervoeren, hetgeen je eerder als een negatieve reactie mag
aanduiden.
Stivoro beroept zich op een vooronderzoek naar het effect op kijkers
naar de spot, een zogenaamde ‘disaster-check’. Daaruit zou zijn gebleken dat
kijkers ‘positief reageerden’ op de spot. Deze disaster-check kan zélf al
als disaster worden gekenmerkt: hij werd uitgevoerd op een ervaren panel
van….. 12 personen! En daarbij werden de hoogste en laagste sociale
klassen niet eens meegenomen in het onderzoek. Allesbehalve een representatief
onderzoek dus. En op basis daarvan wordt zo’n spot de wereld ingegooid?
Overigens is ook de beleidsnotitie (bijl. 1) in de bijlagen schokkend. Het
stuk schetst echter wel op een uitstekende manier de bekrompen gedachtenwereld
van de mensen achter het anti-rookbeleid. Ze weten dat ze met repressie bezig
zijn en vinden dat de normaalste zaak van de wereld. Hier lijkt Goebbels wel aan
het woord:
Rook als moordenaar
Het absurde van deze redenering wordt duidelijk als we het woord ‘rook’ door
‘wurgkoord’ en ‘roker’ door wurger vervangen:
“[Getracht wordt] om draagvlak voor de nieuwe regeling te creeren door
werkgevers en werknemers bewust te maken van de schadelijkheid van wurgtouwen.
Daarbij is het uitdrukkelijk niet de bedoeling geweest om wurgers zelf in een
negatief daglicht te plaatsen – wat ook niet zou hebben bijgedragen aan het
creeren van draagvlak. Er is dan ook heel nadrukkelijk gekozen om wurgtouwen en
niet de wurger als schuldige aan te wijzen.”
(…)
“Het plaatje van het wurgen door het wurgkoord is symbolisch. Deze
boodschap wordt op serieuze wijze gebracht, maar zonder onnodig schokkend te
zijn: de dood wordt alleen gesuggereerd en niet daadwerkelijk getoond.”
“Onderzoek wees overigens uit dat kijkers de wurgers niet identificeerden met
moordenaars.”
Volgens de normaal gangbare mores zijn niet wapens, maar de mensen die deze
gebruiken de ware schuldigen. Het gevaar van vuurwapens en andere
moordwerktuigen schuilt in de bezitter en niet in het wapen. Anders zouden we
keukenmessen ook wel in de gevangenis kunnen stoppen.
De redenering die Stivoro hier gebruikt is volkomen wereldvreemd. Rokers die
de spot zien zullen de beschuldiging zeker op zichzelf betrekken en niet op de
rook. Feitelijk is dat ook het door Stivoro beoogde effect: rokers dienen zich
schuldig te gaan voelen en emotioneel aangesproken.
Bewijsvoering
Pikant is, dat Stivoro hier vol zelfvertrouwen refereert naar het
recente rapport van de Gezondheidsraad. Dat ligt zwaar
onder vuur en wordt door vriend en vijand als ver onder de maat
beschouwd. Ook zijn in de Tweede Kamer al vragen gesteld over de
onafhankelijkheid van de leden van de commissie.
De bewijsvoering rond de schadelijkheid van meeroken is, ondanks de pep-talk van Stivoro, nog steeds niet eenduidig. Over de kwaliteit van die bewijsvoering is volop
informatie te vinden op deze site.